De realiteit is dat het strottenhoofd altijd een klein beetje zal bewegen wanneer je hoger of lager zingt.  Er is echter een groot verschil tussen het strottenhoofd natuurlijk te laten bewegen en het geforceerd omhoog te trekken of omlaag te duwen.

Wanneer je slikt, voel je dat je strottenhoofd naar boven gaat. Wanneer dit gebeurt, wordt de ademweg afgesloten. Ook wanneer je van laag naar hoog zingt, voel je het strottenhoofd stijgen.  Bij het geeuwen, gaat het naar omlaag.  Bij het zingen is een neutrale positie waarbij het strottenhoofd in alle vrijheid een klein beetje omhoog en omlaag kan bewegen het best en wordt je stembereik ook groter. Bij de klinkers “oe” en “ee” gaat het een beetje omhoog en bij “aa” en “o” omlaag.

Trek je je strottenhoofd geforceerd omhoog, dan zing je niet met een open keel en staan je stembanden onder druk. Je hebt dan weinig resonantie en je hoge noten klinken gespannen.  Doe je het omgekeerde en druk je je strottenhoofd overdreven omlaag, dan klinkt je stem zwaarder en onnatuurlijk en gaat je resonantie ook verloren. Op die manier is het ook veel moeilijker om lage tonen te zingen.

Hoe voel je nu of je strottenhoofd een neutrale uitgangspositie heeft?

Je laat je kaak ontspannen naar beneden vallen en je beweegt met duim en wijsvinger je tongbeen ( het beentje bovenaan je keel) van links naar rechts. Dit gevoel blijft altijd hetzelfde en het maakt niet uit of je nu spreekt, roept, zingt of fluistert. Je oefent eerst met noten ter hoogte van je spreekstem en daarna ga je steeds hoger. Wanneer je bij een bepaalde hoogte spanning voelt, dan stop je met zingen en keer je gewoon terug naar die neutrale positie.

Welke obstakels kunnen zich voordoen?

1. Je ademt te veel en te hoog in.

2. Je denkt dat het strottenhoofd helemaal niet mag bewegen.

3. Je probeert te hard om je strottenhoofd omlaag te houden.

4. Je tong is te ontspannen en je stem klinkt alsof je net een verdoving bij de tandarts hebt gekregen.

Het is ook nog handig om te weten dat je klank alle kanten op kan gaan en dat je misschien minder volume hebt in je zoektocht naar een neutrale positie. Daarom is je klank van secundair belang en leer je je beeld van hoe iets zou moeten klinken, loslaten tijdens het oefenproces. Het komt neer op het opofferen van je klank om te kunnen evolueren naar een volgend niveau. Accepteer wat je hoort en blijf oefenen.