Hoe ga je bewust uit de weg zodat de dingen die je leert onbewust kunnen plaatsvinden zonder dat jij jezelf continu onderbreekt?

Meestal zijn we een bewust proces gewoon waar we de dingen gecontroleerd uitvoeren terwijl we niet eens weten wat we aan het doen zijn.  Totdat je dit loslaat en ontrafelt en je iets dat meer organisch is, toelaat, blijft het een gevecht.  In eerste instantie ben je meer aan het worstelen vooraleer je op een plek belandt waar je kunt vertrouwen.  “Ja, ik heb iets geleerd en ik kan het.  Als ik gewoon vertrouwen heb en de dingen laat gebeuren en ondertussen op een open manier blijf experimenteren, dan zal het zelfs beter gaan dan dat ik me ooit kon voorstellen.” 

Dit is hoe je kunt meehelpen om te blijven groeien en ontwikkelen.  Als je dit doet, dan zal je bewuste verstand de waarnemer worden in plaats van degene die controleert.  Of de neutrale waarnemer versus de criticus. Dit is een andere plek om in te vertoeven dan contant te microbeheren.  Je zegt dan de hele tijd: “Doe dit of doe dat of dit vind ik maar niks of dit vind ik niet leuk of je deugt niet.”    

We hebben de waarnemer nodig die vraagt: “Doe ik wat ik wil doen?”   Als dit niet het geval is, dan is er enig bewustzijn hierover nodig zodat er verandering kan plaatsvinden.  Het is een heel lichte aanwezigheid, wat heel anders is dan er op een oordelende en controlerende manier mee om te gaan. 

Dus de meeste lessen die ik geef zijn niet bedoeld voor je verstand, maar voor je brein.  En het waarnemende bewustzijn kan observeren wat er gebeurt wanneer het brein iets leert.  De lessen zijn zo opgebouwd dat je jezelf oefent in het aanwezig zijn zonder dat je de hele tijd controleert.  En ja , het kan soms behulpzaam zijn om sommige dingen te begrijpen.  Maar als ik bijvoorbeeld zeg dat je met je hele romp in alle richtingen kunt ademen zonder dat je echt de ervaring hebt gehad, dan zou het voor jou weinig betekenis hebben.  Het zou chaos veroorzaken en een mentaal concept blijven waar je niet veel aan hebt. 

Er is dus een reeks van interne ervaringen nodig in je bewustzijn die de puzzelstukjes bijeenbrengt zodat je iets leert en het ook logisch aanvoelt.  Er is niets in een boek of iets dat ik kan zeggen dat tot enig resultaat zal leiden zonder het ervaringsgerichte deel.  Als je het te verstandelijk benadert, dan lijkt het of je alles begrijpt, maar toch lukt het niet om uit te voeren wat je wou doen. Je denkt dan dat je iets aan het doen bent, maar je bent eigenlijk totaal iets anders aan het doen.

De grote uitdaging is om de balans te vinden tussen onze onbewuste, gigantische vaardigheid en bewuste controle.  Hoeveel kan ik zelf bewerkstelligen en hoeveel dien ik te laten gebeuren door het centraal zenuwstelstel die het toch meestal voor het zeggen heeft en meer weet dat ons verstand ooit zal kunnen begrijpen? Hoe meer je hier op kunt inspelen, hoe aangenamer het wordt en paradoxaal genoeg, hoe vaardiger we worden.  Vaardigheden komen van een dieper leren dat steeds meer bewustzijn brengt en minder controle.  Eenmaal je dit aan de lijve ondervindt, dan heb je de magische plek in jezelf gevonden waar je voor altijd toegang tot hebt en zichzelf steeds blijft vernieuwen.